راه اندازي مزرعه پرورش ميگو اگر قصد داريد يك مزرعه پرورش ميگو راه‌اندازي كنيد، بايد توجه داشته باشيدكه نخستين مسئله شما زمين مناسب براي پرورش ميگو است. پرورش ميگو در ايران از سال ۱۳۷۲ آغاز شد و بيشتر در مناطق ساحلي جنوب كشور انجام مي‌شود، اما اخيرا در منطقه گميشان استان گلستان هم اقداماتي در خصوص پرورش ميگو صورت گرفته است.

در سال‌هاي اخير تا حد زيادي ميگو در رژيم غذايي خانواده‌ها جاي خود را باز كرده است و با توجه به قابليت‌ها و پتانسيل‌هايي كه در كشور وجود دارد، پرورش ميگو از لحاظ اقتصادي هم توجيه‌پذير بوده و به‌عنوان يك فرصت سرمايه‌گذاري قابل طرح است.

با توجه به اينكه در ايران پرورش ميگو در مناطق خاصي صورت مي‌گيرد كه عموما دور از شهر بوده و واجد يك سري امكانات زيربنايي از قبيل جاده دسترسي، كانال‌هاي آبرساني براي ورودي آب به مزارع و زه‌كش‌ها جهت خروجي آب از مزارع و برق‌رساني است، معمولا اداره شيلات كشور اين اقدامات را انجام مي‌دهد و در حال حاضر سايت‌هاي پرورش ميگو به‌صورت آماده و با امكانات زيربنايي كه شيلات در اختيار متقاضيان قرار مي‌دهد در كشور وجود دارد.

دو سال پيش بود كه براي بازديد از چند تا استخر پرورش ميگو به يكي از سايت هاي پرورشي استان بوشهر رفتم. هيچ وقت يادم نميره كه از ديدن بعضي از استخرها چقدر متعجب شدم و چند لحظه مات و مبهوت موندم. آخه تا اون موقع استخرهايي به شكل ذوزنقه، لوزي و مثلث رو توي هيچ رفرنسي نديده بودم !! حالا ميخوام راجع به ساختن يه استخر پرورشي استاندارد مختصرا توضيح بدم.

يه مزرعه پرورشي از چند بخش اصلي تشكيل شده :

۱ـ ورودي و موتورخانه      ۲ـ حوضچه ذخيره آب       ۳ـ كانال هاي آبرسان

۴ـ استخرهاي پرورشي      ۵ـ زهكش ها و حوضچه رسوب گذار     ۶ـ ساختمان ها

كوددهي:

به منظور افزايش تراكم فيتوپلانكتون، كوددهي يا اضافه كردن مواد مغذي مكمل به خاك و آب استخرهاي پرورش ميگو كاملاً ضروري است .به طور اساسي دو نوع كود با توجه به منبع اصليشان وجود دارد. كيفيت كودها بستگي به نسبت نيتروژن، فسفر، پتاسيم(NPK) دارد.
1- كودهاي آلي
اين نوع از كودها عمدتاً با منشأ گياهي و حيواني هستند. و  در صد خيلي كمي از مواد مغذي
NPK دارند. اما كاربردشان سبب آزادسازي مواد مغذي درآب بتدريج و مداوم شده و باعث توسعه جمعيت ميكروبي بعنوان اولين زنجيره غذايي در آب مي‌گردد. بنابراين سبب بلوم پلانكتوني خوب همراه با تحكيم بقاي زو پلانتكوني مي‌گردد.

كيفيت آب و مديريت استخر

مديريت كيفيت آب يكي از جنبه‌هاي خيلي مهم در مزارع پرورش ميگو است كه مستقيماً توليد را كنترل مي‌نمايند. مديريت كيفيت آب بهينه، كف استخر سالم‌تر و ميگوي سالم‌تر منتج به توليد بهتر مي‌شود. بنابراين مديريت خوب كف استخر و كيفيت آب نقش مهمي در پرورش ميگو بازي مي‌كند. پارامترهاي هيدرولوژيكي عمده كه كيفيت آب را كنترل مي‌نمايد عبارتند از:       1- شوري       2- pH        3- دما 4- اكسيژن محلول
بخشي از پارامترهاي شيميايي يا گازهاي سمي از قبيل آمونياك (NH3)، آمونيوم(NH4)، نيتريت(NO2)، نيترات(NO3) و سولفيد هيدروژن(H2S) و بار ميكروبي همچنين در مديريت كيفيت آب مزارع پرورش ميگو سهيم هستند.

پرورش ميگو در ايران
در آبهاي خليج فارس و درياي عمان 18 گونه ميگو شناسايي شده است. مهمترين گونه اقتصادي از نظر صيد و صيادي ، ميگوي ببري سبز (Penaeus semisulcatus) مي باشد كه در بيشتر زيستگاه هاي خليج فارس و درياي عمان يافت مي شود اما بيشترين پراكنش و صيد آن در آبهاي ساحلي استان بوشهر مي باشد. ميگوي موزي (Penaeus merguensis) كه از نظر تجاري در رده دوم قرار دارد، بيشتر در آبهاي استان هرمزگان صيد مي گردد. ساير گونه ها مثل ميگوي سفيد هندي (Fenneropenaeus indicus) و ميگوي ببري سياه (Penaeus monodon) علي رغم داشتن جثه درشت، بدليل فراواني اندك و محدوديت زيستگاه، مورد بهره برداري اقتصادي قرار نمي گيرند. سه گونه ميگوي خنجري (Penaeus stylifer)، سفيد  (Metapenaeus affinis ) و ميگوي ريز سفيد در سرتاسر خليج فارس و درياي عمان پراكنش داشته اما ارزش صادراتي ندارند. بهره برداري از اين سه گونه بيشتر براي مصرف در بازارهاي محلي و منطقه اي صورت مي گيرد.

مقدمه:

از  فعاليت هاي عمده و اساسي كه طي چند سال اخير در سطح شيلات مطرح بوده است فعاليت هاي بخش پرورش آبزيان و به ويژه پرورش ميگو  است ميگو آبزي ارزشمندي است كه از نظر مواد مغذي از ارزش صادراتي بالايي برخوردار است  طي چند سال اخير كوشش هاي ارزشمندي به انجام رسيده است تا زمينه تحقق يكي از مهمترين برنامه هاي توسعه زير بخش شيلات يعني تكثير وپرورش ميگوهاي دريايي فراهم گردد ثمره اين تلاش ها امروز با وجود صدها هكتار مزارع پرورش ميگو درگوشه و كنار نوار ساحلي جنوب كشورخودنمايي مي كند. پرورش ميگو از جمله فعاليت هاي آبزي پروري است كه با توجه به سود آوري و كسب درآمد ارزي و وجود مناطق مستعد در كشور در حال گسترش مي باشد و تا كنون سرمايه گذاري هاي وسيعي در اين زمينه انجام پذيرفته است.

روشهاي غذادهي

غذادهي معمولا به صورت پخش كردن غذا در استخر انجام مي شود. ميگوهاي كوچك اغلب براي تغذيه به كناره هاي استخر ودر امتداد دايكها مي ايند. از اينرو غذادهي در يك ماه اول در فاصله 10-1 متري شيب دايك صورت مي گيرد. زماني كه ميگو ها بزرگتر شدند ،محل غذادهي تغيير كرده وبه سمت وسط استخر نزديكتر مي شود ،پس بهتر است در استخرهاي بزرگتر ازيك هكتار و استخرهاي يك هكتاري با تراكم بالا براي غذادهي از قايق استفاده شود.