مديريت غذادهي در پرورش ميگو

مديريت غذادهي در كنار طراحي استخرها ، موقيعت مكاني مزرعه ،كيفيت آب و سلامت بچه ميگوها از اهميت بالايي در پرورش ميگو برخوردار است. عوامل موثر بر مديريت غذادهي عبارتند از انتخاب نوع غذا، وضيعت نگهداري آن ، روشهاي غذادهي وزمان غذادهي دارد.در غذادهي اينكه چه مقدار غذا ودر چه زماني ودر كجاهاي استخر غذادهي انجام شود بسيار مهم  است. ميزان غذادهي  با ميزان غذاي طبيعي موجود در استخر ،كيفيت آب وشرايط آب وهوايي تغيير ميكند.

مديريت غذادهي در كنار طراحي استخرها ، موقيعت مكاني مزرعه ،كيفيت آب و سلامت بچه ميگوها از اهميت بالايي در پرورش ميگو برخوردار است. عوامل موثر بر مديريت غذادهي عبارتند از انتخاب نوع غذا، وضيعت نگهداري آن ، روشهاي غذادهي وزمان غذادهي دارد.در غذادهي اينكه چه مقدار غذا ودر چه زماني ودر كجاهاي استخر غذادهي انجام شود بسيار مهم  است. ميزان غذادهي  با ميزان غذاي طبيعي موجود در استخر ،كيفيت آب وشرايط آب وهوايي تغيير ميكند.

عوامل موثر در مديريت غذادهي

1-  پايداري غذا

2-   عادت غذايي ميگو

3-     فرمول ومواد تشكيل دهنده غذا

4-   زمان غذادهي

5-   شخصي كه غذادهي را انجام مي دهد.

6- جاهاي غذادهي

7-    نوع غذادهي

8-    مكان نگهداري غذا

پايداري غذا

غذاي مناسب براي ميگو غذايي است كه 10 دقيقه بعد از غذادهي پايداري خود را از دست نداده وحدود 4-3 ساعت پايداري خود را حفظ نمايد.

عادت غذايي ميگو

ميگوي جانوري است كه به آهستگي غذا مي خورد.

· همه چيز خوار ( هر دو نوع غذاي گياهي وجانوري  را مي خورد)و زماني كه گرسنه مي شود سريع تغيير ذائقه مي دهد.

· ممكن است دچار همجنس خواري شود.

در محيط آزاد (درياها واقيانوسها) آنها از خرچنگهاي كوچك،مالوك، ميگوهاي كوچكتر وماهيان كوچك  تغذيه مي كنند.

فرمول و مواد موجود در غذا

1-    داراي بهره وري بالا باشد(FCR كم).

2-    داراي عناصر لازم جهت رشد ميگو باشد.

3- پلت بندي وجذابيت آن براي ميگو مناسب باشد.

4-   مقاومت ميگو را در برابر بيماريها بيشتر كند.

5-   فاقد آفلاتوكسين و ساير مواد سمي و هرگونه آلودگي  باشد.

مديريت غذادهي ميگو

درمديريت غذادهي دانستن ميزان بازماندگي ميگوها، مقدار بيومس،كيفيت آب ،وضعيت كف استخر و سلامت ميگوها  بسيار مهم واساسي مي باشد. ميزان غذاي مورد نياز استخر بر اساس درصد غذادهي ميگو  در اندازه هاي مختلف وزن ميگو محاسبه ودر 5-4 وعده بر اساس نياز استفاده مي شود. به هر حال شرايط اقليمي مثل دما ،PH آب ، اكسيژن محلول،شوري و وضعيت پوست اندازي ميگو در ميزان غذادهي تاثير زيادي دارند. از اينرو كنترل غذادهي اهميت زيادي پيدا مي كند. در زير به مواردي كه در موقع غذادهي بايستي به آن دقت شود پرداخته مي شود.

· مقدار غذاي استخرها در زمان كاهش يا افزايش دماي آب، كاهش اكسيژن محلول،كاهش كيفيت آب ،بيماري ميگو وپوست اندازي كاهش يابد.

·  بعد از بهبود شرايط ذكر شده در بند يك ،مقدار غذا به آرامي افزايش يابد.

· براي كنترل ميزان غذا در هفته يك يا دو وعده غذايي حذف شود.

· موارد ذكر شده در بالا راهنمايي است جهت تعديل وبهبود شرايط غذادهي در استخرها.

· ميزا ن غذاي رورانه از طريق فرمول زير محاسبه مي شود:

             درصد غذادهي*ميانگين وزني ميگو*درصد بازماندگي*تعداد بچه ميگوي ذخيره سازي شده= مقدار غذاي روزانه                

جدول نوع غذاي مورد نياز  ميگو و انتدازه هاي آنها

نكته : جدول بالا به عنوان يك راهنما مي تواند مورد استفاده قرار گيردو با توجه به شرايط استخر،پارامترهاي آب وسلامت ميگو ممكن است ميزان استفاده از هر كدام از شماره هاي فوق تغيير كند.

استراتژي غذادهي

جداي از كيفيت غذا ،استراتژي غذا دهي جهت نيل به رشد مناسب وتوليد خوب از اهميت بالايي برخوردار است.براي در اختيار قرار گرفتن مقدار غذاي كافي براي ميگوهاي گرسنه در زمان مناسب ، داشتن يك استراتژي مناسب غذادهي بسيار ضروري به نظر مي رسد. پلانكتونهاي موجود در استخر به عنوان غذاي اوليه بعد از ذخيره سازي توسط بچه ميگوها مورد استفاده قرار مي گيرد. بنابراين افزايش توليد غذاي طبيعي در استخرها قبل از ذخيره سازي از ضروريات مي باشد.يك بلوم پلانكتوني خوب قبل از ذخيره سازي مي تواند مقدار غذاي طبيعي مورد نياز بدن ميگو كه مواد معدني اساسي بدن ميگو از اين طريق تامين مي شود،را تضمين كند. از ديگر استراتژيهاي مهم غذادهي مي توان به موارد زير اشاره كرد:

1-   غذاي با كيفيت مناسب براي ميگو انتخاب شود. البته اين به تنهايي براي رشد مناسب كافي نيست بلكه حفظ كيفيت مناسب آب و كف استخر نيز بايستي به صورت موازي در دستور كار قرار داشته باسد.

2-   بهبود كارايي غذادهي از طريق داشتن دانش نحوه رفتار غذاخوردن پرورش ميگو از بعد از ذخيره سازي تا يك ماه بعد از آن.به اين معني كه در ابتداي ذخيره سازي بيشتر غذادهي از روي دايك ودر كناره ها انجام شود چون بچه ميگو ها بيشتر مايل هستند كه به كناره هاي استخر بيايند.ولي بعد از يك ماه،غذادهي بايستي قسمتهاي وسيع تري از استخر را پوشش دهد.كه اين كار مي تواند با قايق انجام شود. مخصوصا براي استخرهاي از 1 هكتار به بالا و استخرهايي كه با تراكم بالا كار مي شود.

3-  تنظيم غذادهي. بدين منظور سيني هاي غذادهي در استخرها قرار داده مي شود كه در حقيقت چشم مزرعه دار در استخرها مي باشد.نتيجه كنترل سيني هاي غذادهي نشان دهنده وضعيت تغذيه ميگو در استخرها مي باشد.بعد از پوست اندازي در سيني هاي غذادهي غذا باقي مي ماند،بنابراين در وعده بعدي غذادهي بايستي ميزان غذا كاهش يابد.اين شيوه كنترل غذادهي نه فقط از خراب شدن كف استخر جلوگيري مي كند بلكه در كاهش مصرف غذا وكاهش قيمت تمام شده ميگو موثر مي باشد.

4-  كنترل منظم ميزان مصرف غذا(دوره هاي 10 روزه يا 7 روزه) جهت ارزيابي ميزان بهره وري وكيفيت غذا. اين كار بعد از بيومتري هفتگي يا ده روزه ومحاسبه ميزان بيومس وFCR مي تواند انجام شود.

5-  كنترل مرتب كيفيت غذا .به محض ورود غذا به مزرعه از آن نمونه گيري و نوع واندازه پلت ،ميزان رطوبت ،ماندگاري ،طعم  وبوي آن كنترل شود ودر صورت نامناسب بودن از مصرف آن خودداري شود.